Lucky in Love - DIY trouwpakket

Wauw wat is het hier stil.   Tijd om de blog te reanimeren: dertig keer pompen, twee keer ademen... hier gaan we dan.

In september - zowaar al 2 maand geleden - vroeg een vriendin om een trouwpakketje voor haar te maken; ze had voor de trouwerij immers al te veel geregel aan haar hoofd.   Ze hoefde enkel maar een ringkussentje, enveloppendoos en gastenboek.   Prima dacht ik, en vertrok ik op een pad dat later bezaaid bleek met twijfels over stofjes, knoopjes, kleurencombinaties en nog meer van dat.

Ik ging dan maar aan de slag met de wit-roze uitnodigingen met blauwe en zwarte accenten, zocht een middenweg tussen 'passend in het kleurenschema' / 'vintage' / 'eenvoudig' en bekwam ten slotte dit resultaat... 

(alvast mijn excuses voor de slechte fotokwaliteit en het kunstlicht, in het echt was het mooier - en vooral minder geel)

Het ringkussentje

Wat het eenvoudigste onderdeel zou worden, werd uiteindelijk een onderwerp van veel gepieker.  In tegenstelling tot de rest van de opdracht, waren er toch specifieke vereisten voor het ringkussentje: 

- passend bij de blauwe outfit van het bruidsmeisje

- eenvoudig en vooral niet te romantisch

- hanteerbaar door bibberende vingertjes

De kleuren van de uitnodiging combineren met blauw bleek niet zo vanzelfsprekend.  Gelukkig vond ik bij Veritas een stofje dat voor harmonie zorgde, toch?

Het kussentje meet zo'n 13x13cm.  

 

De enveloppendoos

Gemaakt van een gerecycleerde, kartonnen doos die ik eerst verstevigde met duck tape om hem weer helemaal dicht te maken en groefjes te overbruggen.  Nadien deed ik er papier-maché-gewijs enkele laagjes wit papier over om hem egaal wit te maken en sneed ik er een gleufje uit. 

Ik maakte een stoffen hoes voor de doos volgens de techniek van Villa Lisa, weliswaar met enkele aanpassingen voor het gleufje en de bodem waar ik de stof met servetlijm vast kleefde. 

Rondom de doos kwam een roos lint, en op dat lint werd er à la Zsazsa 'gezeefdrukt'.  Vruchteloos ging ik op jacht naar dat speciale printerpapier waarover men het in blogland vaak heft.  Gelukkig redde (ex)Stiksel-lid Nicky mij met een vel freezerpaper, helemaal vanuit het verre USA!  Het ding deed prima zijn werk, ik iets minder want de deadline naderde. 
Het hoedje en het oogje werden geflockt.

Ik voorzag ook nog kartonnen initialen die ik met stof bekleedde en een vlaggenlijntje om het geheel wat op te fleuren.

Het gastenboek

Wekenlang ging ik op zoek naar een geschikt gastenboek of album dat ik kon pimpen naar een vroeger voorbeeld.  Geen enkel exemplaar leek geschikt: te klein, te groot, met zwart papier, met pergament, ...  Tot ik deze heerlijke tutorial van Elisanna tegenkwam.  Ik zag het meteen groots (of toch groter): een notaboekje in A4-formaat, ofte een zelfgemaakt gastenboek! 

Voor de versteviging gebruikte ik schildersdoeken op karton van 24x30cm (bij Action), koos de grootste ijzeren ringen beschikbaar bij de Banier en lijmde de veteroogjes nog eens extra vast met superlijm voor ik ze met de Prym-tang te lijf ging.  De naad stikte ik niet toe, maar sloot ik met een blinde steek omdat ik dat iets netter vond.  

Oh ja, een lint kon natuurlijk ook niet ontbreken.

Ik was blij met het resultaat, het enige minpuntje van dit ontwerp is dat de kaft nogal 'wiebelachtig' is wanneer je het gastenboek opengevouwen in de handen houdt.  Daar zou ik nog wat op moeten vinden, tegen de volgende keer misschien...

Oudroze katoen met witte stippen, Stoffen Pauli

Blauwe katoen, Stoffen Pauli

Gebroken wit katoen met textuur, Stoffen Pauli

Wit katoen met blauwe stipjes, Tilda, De Banier

Denyse Schmidt Shelburne Falls Vine & Leaf Maple, Veritas

Vlieseline, Veritas

Vliesofix, Veritas

Satijn lint, Veritas

Parelknoopje, Veritas

Veteroogjes, Prym 5mm, Veritas

Flockfolie, Bambiblauw
Witte textielverf, De Banier

Servetlijm, De Banier

Metalen ringen, De Banier

Schilderzeil, Action

Wit stevig papier, AVA papierwaren

Kartonnen letters, AVA papierwaren
Kleine krijtbordjes, AVA papierwaren

Pin It

Xander, op maat gemaakt.

Een zomerslaap, ten huize Annelies bestaat dat.  Althans toch wat het bloggen betreft.   Hoog tijd dus om eens een creatie van voorbije zomer van onder het stof te halen!

Enkele maanden geleden vroeg een vriendin of ik voor haar geen kraampakketje wou maken, veel moest ze niet hebben: een handdoek met kap en een verzorgingsmatje.  Slabbetjes waren natuurlijk ook altijd welkom.

Oef, geen te moeilijke zaken dus.  En om het me nog makkelijker te maken, kwam ze ook al met het stofje aandraven dat ze voor de geboortesuiker koos: Wasabi Bleu van Petit Pan.

En zo geschiedde:

Een kaphanddoek van 90x90cm, uiteraard met applicatie.

Een verzorgingsmatje met ingebouwd pamperzakje.

 

En enkele slabbetjes, naar een model dat ik hier zag, maar dan zonder het tussenstukje aan de hals.  Het is eens iets anders dan de modellen met een lint of velcro.

Maar ik wou nog wat extra, dus maakte ik een matching outfit: een romper met geappliceerde vest en een mutsje.

Dat alles stak in in een stoffen tonnetje.  De handvaatjes voorzag ik van kamsnaps -net zoals ik hier al eens deed-  zodat je het mandje kan ophangen.
 

De mama-in-spé maakte in mijn gezelschap haar eerste vlaggenlijn, haar pièce de résistance zou niet veel later volgen: een pracht van een zoon! 

Petit Pan Wasabi Bleu, Hexagoon
Petit Pan Coquelicot, Bambiblauw

Blauwe badstof, Stoffen Pauli

Effen blauwe katoenen, Stoffen Pauli

Scheurvlieseline, Wolwinkeltje Leuven 

Vlieseline, Veritas

Lichtgroene biais, Veritas

Blauwe en groene flockfolie, Bambiblauw

Patroon kaphanddoek en verzorgingsmatje, Knippie 1 feb/maart 2013

Patroon mutsje, de Droomfabriek 

Tutorial applicatie romper, Lemon Tree Creations 

Pin It

Het album der liefde

Het was alweer even geleden, maar gisteren mochten we nog eens de voetjes onder tafel schuiven voor een heerlijk diner, om nadien de benen helemaal los te gooien op de dansvloer.  Er werd getrouwd, gevierd en genoten die bewuste 25 mei.  En dat allemaal in een prachtige gerestaureerde theaterzaal uit de jaren twintig!

Wij schonken het gelukkige paar een fotoalbum.  Het werd voorzien van een mooi stofje, heel wat flockfolie en origami-hartjes uit briefjesgeld die er hier en daar in werden verstopt.   De kleine imperfecties die er helaas stiekem in slopen, worden hopelijk met de mantel der liefde bedekt.

Lege bladzijden die zullen gevuld worden met een romantisch beeldverhaal, het begin van een nieuw sprookje. 

Stof Hamburger Liebe, Bambiblauw

Flockfolie, Bambiblauw

Lint, Veritas

Album, Action

Pin It

Een clutch, wasda?!

Soms lijkt het wel of een jaar bestaat uit opeenvolgende feestdagen.  Het diner van het ene is nog niet verteerd, of er moeten alweer cadeautjes worden uitgezocht voor het volgende.  Zo was het laatst de beurt aan moeder, én schoonmoeder.  En dan vooral die laatste, want haar paaien is blijkbaar een niet te miskennen opdracht als schoondochter.

Ik maakte haar een clutch (volgens dit patroon).  

'Een clutch?', fronste het Lief.  Hij trok daarbij een bedenkelijke blik die ik enkele dagen later ook bij zijn vrienden zou zien telkens wanneer het woord 'clutch' viel.  Het bijhorend vrouwelijk gezelschap hoorde het al even hard in Keulen donderen.  Ach, mannen... én hun vrouwen! 

 

En waarom dan precies dit saaie, grijze stofje?  Wel, omdat ze weldra uit diezelfde stof ook een chanel-like jasje heeft, dat momenteel nog bij haar moeder 'in de pas staat'.  Die had gelukkig nog een ferm couponnetje over voor mijn - zoals gewoonlijk - last-minute plan.

Ze was jammer genoeg niet thuis op Moederdag, en dus lieten we het achter met een briefje.  Diezelfde avond kreeg het Lief telefoon.  "Ja, het is een... euh hoe noem je het ook alweer... een enveloppe-tas voor bij je Chanel-jasje" zei hij, in de hoop dat zo meteen duidelijk zou zijn.

"Ja, een clutch" antwoordde ze. 

Ha!






Pin It

De E van Emma

Ik geraak maar niet verlost van die hardnekkige winterdip.  Af en toe voel ik een sprankeltje hoop in me opwellen bij het zien van een schaarse zonnestralen, maar de volgende dag is dat sprankeltje al weer ver zoek.  Verdwenen als sneeuw voor de zon.  Of nee, als zon voor de sneeuw.  Die oneindig durende sneeuw.

Maar vanochtend in de vroegte meende ik vogeltjes te horen tsjirpen, en ook nu nog dansen er warme, lichtgele stralen door de vensterruit.  Haa, prachtige Paasmaandag, mijn creativiteit is herrezen.

De ooievaar was nochtans niet te stoppen door die koude temperaturen, hij bracht de laatste weken weer heel wat nieuw leven met zich mee.  Hoog tijd dus om in actie te schieten, te beginnen bij Emma. 

Een kaartje als een keramisch tegeltje in Delfts blauw, mooi in zijn eenvoud.  Maar eer ik het kon omtoveren in een bijpassend kraamcadeau, heb ik toch meermaals gefronst en gezucht.  Wit-met-blauw, in mijn hoofd strookte dat niet met het idee van een lief, klein meisje.  Maar het moest...  

Materiaal haalde ik voornamelijk bij Veritas en bij Zeeman.  Van het kasticket bij Veritas viel ik haast achterover, mijn 10%-kaart voor 2014 is zowaar al in zicht!   Maar sommige van hun nieuwe stofjes smeekten om gekocht te worden...  Gelukkig compenseerde ik het met de belachelijk goedkope (en toch erg zachte) handdoeken van bij Zeeman en ook een rompertje voor geen geld (het moet immers niet altijd Hema zijn).

Een slab met applicatie, want slabben heb je nooit genoeg.

Een label-letter E om te knuffelen, die ook knispert én rinkelt!
En tot slot nog een eenvoudig geflockt rompertje.

Blauwe stof met sterren, Stoffen Pauli

Blauwe stof met ruitjes en met bollen, Veritas

Witte en donkerblauwe badstof, Zeeman

Biaislint (stippen, effen blauw), Veritas

Lint (strepen, bollen), Veritas

Flockfolie, Bambiblauw

Pin It

Mrs. Proper - a Secret Valentine gift

Ik heb een naaidip.  Een hele, dikke, vette naaidip.  Mijn stoffen raken bestoft, patronen vergelen.  Inspiratie in een winterslaap.  Ofzoiets. 

Met een wijde geeuw rekte ik me uit en sleepte ik die grote, witte machine weer op tafel.  Net op tijd voor Valentijn, mijn Secret Valentine van het Leuvens Stiksel. 

Geen eenvoudige opdracht, zo bleek.  Want al wat ik van haar wist was dat ze van stilte houdt, maar absoluut niet van poetsen én dat ze meestal een friet met curryworst bestelt in de frituur.  Goh...

Dus nam ik een risico: een poets-setje!  Maar dan wel ééntje waardoor je niet langer wil wachten op die grote lente-schoonmaak. 

Ik passeerde eerst even langs de Action, voor een budgetvriendelijke basis om mee te beginnen: wasspelden, rubberen handschoenen, stofdoekjes en een handdoekje.  Al deze dingen werden gepimpt met een leuk bloemenstofje vanop het Stoffenspektakel van vorig jaar. 

Ik stikte wat biais rondom en appliceerde een hartje. 

Ik maakte kleurrijke wasspelden met stof en servetlijm. 

De handschoenen werden opgefleurd met een zachte rand. 

En rondom dat alles werd een klein, cilindervormig zakje genaaid.  Ik maakte er nog een lusje aan dat met een kamsnap open en toe gaat, zodat overal gemakkelijk kan opgehangen worden. 

Het setje heeft ondertussen een nieuwe thuis gevonden, waar het hopelijk nog veel schone (lees: propere) momenten zal beleven! 

En ik, ik keerde terug naar huis met 2 schattige stoffen mandjes, gevuld met uitsteekvormpjes en zelfgemaakte choco en speculaaspasta waar kort na de thuiskomst al niet veel meer van overschoot.  Yummy yummy yummy I got Secret-Valentine Love in my tummy! 

Pin It

Poezelig warmtekussen

Ik stootte onlangs op een oude belofte van mij, ik had la mama blijkbaar ooit een nieuw kersenpitkussentje beloofd.  En belofte maakt nu eenmaal schuld, ook al had ze zich ondertussen zelf zo'n simpel, rechthoekig exemplaar aangeschaft. 

Ik zag hier en daar warmtekussentjes in de vorm van een kat, en dat leek me wel wat.  Alleen vond ik ze net dat tikkeltje te duur en maakte ze dus gewoon zelf.   Ik tekende het patroon iets ronder dan de winkelmodellen, zodat het beestje braaf  om de nek blijft liggen.

Het moest bovendien een knuffelzacht kussentje worden, maar dat idee botste met de '100% katoen-regel'.  Gelukkig lieten Mama Saartje en Lila me weten dat zij al uitgebreid experimenteerden met nicky velours in de microgolf; en als ook de grote meneer van Stoffen Pauli zegt dat het kan, dan moet het wel waar zijn.  Synthetische fleece vatte daarentegen vuur, misschien toch iets té warm naar mijn goesting... 

Voor de vulling deze keer geen kersenpitten.  Of nee, nooit meer kersenpitten!  Ik ontdekte namelijk lijnzaad, een gouden tip die ik in de spreekwoordelijke wandelgangen van het Leuvens Stiksel oppikte. Zo heerlijk mals en zacht, ik wil niets anders meer.  Al zouden rogge en koolzaad ook het proberen waard zijn.

Zin om er ook eentje te maken, dan volgt hier in't kort hoe je zo'n heerlijk warm kattenkussen rond je nek tovert.

1. Download en print het patroon (deel 1 en deel 2).  Let hierbij op dat de automatische printeraanpassingen uitgeschakeld zijn. 

2. Teken het patroon over op de stof.  Doe dit 1x op katoen en daarna 1x op nicky velours waarbij je het patroon spiegelt (de kop ligt dan aan de andere kant) .

3. Teken rondom nog 1cm naadwaarde. Beide voorpoten mag je daarbij als 1 geheel beschouwen, idem voor de achterpoten (de kleine inhammen ertussen sla je dus over). 

4. Knip het patroon met naadwaarde uit. Je knipt hierbij de pootjes dus nog niet afzonderlijk uit.

5. Speld de 2 delen  vast, de goede kanten naar elkaar toe.

6. Stik vast met een kleine steek en laat een keergaatje van een 2-3tal cm.  Stik de uiteinden goed vast zodat ze niet loskomen bij het keren.

7. Knip de rondingen in ter hoogte van de poten, staart en kop.  Knip ook de hoeken van de oortjes bij zodat ze mooi puntig zijn bij het keren.

8. Keer het poesje binnenste buiten.

9. Vul met zaad, graan of pitjes door het keergat met behulp van een trechtertje.

10. Naai tenslotte het keergat toe met een onzichtbare steek en het beestje is klaar om gedurende een 3-tal minuten in de microgolf te verdwijnen.

Genieten maar!

Retro katoen, Stoffenhuis Anja

Zwarte nicky velours, Stoffen Pauli

Lijnzaad, bakafdeling AVEVE of Delhaize

Pin It

Ieniemienie naaipotje

Namen trekken en een vervolgens een kadootje verzinnen om de 'gelukkige' mee te verrassen op een low-budget manier.  Klinkt het bekend in de oren?  Welja, met oudjaar was het hier ook van dat.  

Ik wachtte vol spanning af wie de onschuldige hand me zou toebedelen.  Ik had zo mijn voorkeuren; voor sommige mensen weet je het meteen, voor anderen zal je waarschijnlijk nooit het gepaste kado kunnen vinden. 

Ik had geluk, ik kreeg de kans om enkele ontluikende naaikriebels nog wat extra te prikkelen.

Inspiratie voor deze naaikit vond ik bij Frugalicious Me, ik besloot het alleen iets kleurrijker aan te pakken.   Ik gebruikte hier een gerecycleerde weckpot, maar een confituurpotje kan even goed.   Bovenop plaatste ik een speldenkussen, gemaakt van een halve bol piepschuim die ik met stof bekleedde door er een dun laagje servetlijm op te smeren.  Daarna plakte ik het speldenkussen met een hete lijmpistool op het deksel van de pot.

De pot werd gevuld met gekocht én gemaakt naaigerief.  Wat knoopjes en garen, en natuurlijk ook een garenetui dat ik er opgerold in kwijt kon.  Ik maakte deze keer ook een naaldenboekje.  Het kaftje ervan maakte ik uit stevig papier waar ik stof op kleefde, binnenin zit rode vilt.

Bij een mooi kado hoort een mooie verpakking, want die zijn nóg leuker om uit te pakken.  Ik grabbelde wat tussen het oud karton en maakte zelf een doosje op maat waar het naaipotje perfect in paste.   Alles werd goed stevig vastgemaakt met plakband en nadien - u raadt het al - bekleed met stof.  Door een dun laagje servetlijm te gebruiken blijft de stof kleven zonder dat het vlekken maakt op de stof.  Als de stof te nat is, wordt hij ook hard omdat de lijm tegelijk een soort vernis is.  Ik strijk de lijm daarom op het karton goed uit en laat het soms enkele seconden 'drogen' voor ik de stof aanbreng.

En alsof ik nog niet genoeg van die servetlijm gesnoven had, besloot ik ook het zoommaatje onder handen te nemen en maakte het assorti met de rest van het pakketje.  Ik gebruikte het daarna als kaartje om aan het kado te hangen, 't is eens iets anders, nietwaar?

Een mooie strik rond de pot, de doos in en klaar is kees!

Fleur des îles, Petit Pan bij Bambiblauw

Gestreepte stof, Stoffenspektakel

Rode vilt, Veritas

Knopen, lint met stippen, garen en zoommaatje, Veritas

Servetlijm, De Banier

Weckpot, gerecycleerd (ook bij IKEA)

Piepschuim bol, AVEVE

Pin It

Olijke oorwarmers en een keerbare kraag

Terwijl de ene tiener niet bepaald om een stoere sjaal staat te springen, staat zo'n warm en wollig ding wel op het verlanglijstje van de andere.  Handtasjes had m'n stiefzusje namelijk al genoeg, het was zo'n sjaalkraag dat ze wou.  Liefst met zo'n hele zachte teddybeer-stof vanbinnen.

Ik maakte dit exemplaar iets langer dan het vorige, zodat het zo'n 40cm was.  Op koude winterdagen kan ze haar snoet dan lekker diep in de kraag verbergen.    Andere keren kan ze hem omrollen tot een stijlvol pelsje. 

De bloemenstof is iets tussen flanel en katoen, ik kocht het spotgoedkoop in Nepal (1.20euro/m); de zwarte, zachte teddy komt van bij Stoffen Pauli. 

Een eenvoudiger kado om te maken kon ik me haast niet wensen, het was klaar in een wip.  Ik vulde het daarom nog aan met bijpassende oorwarmers die ik héél goedkoop kon vinden; niet in Nepal, maar gewoon bij Action.  

Ik wikkelde een reepje stof om het diadeempje, vouwde de zoom om en spelde alles goed vast.  Met een blinde steek naaide ik de stof toe, de uiteinden liet ik in de oortjes verdwijnen en maakte ze ook daar nog eens stevig vast. 

Eenvoud siert, toch?

Pin It